Kontakt wzrokowy

Kontakt wzrokowy - jest to określenie na sytuację kiedy dwie osoby patrzą sobie wzajemnie na oczy. Dla osób neurotypowych kontakt wzrokowy jest bardzo ważnym narzędziem w nawiązywaniu kontaktu z innymi osobami, narzędziem używanym także w mechanizmie empatii poznawczej, czyli "zmyśle" pozwalającym "widzieć" cudze emocje. Dla osób z autyzmem często (chociaż nie zawsze) kontakt wzrokowy jest trudny, niekomfortowy, dlatego osoby autystyczne często próbują unikać cudzych spojrzeń i nie nawiązują kontaktu wzrokowego. Niektóre osoby autystyczne opisują utrzymywanie kontaktu wzrokowego wręcz jako oznakę "rzucania wyzwania".

Wśród osób z wysokofunkcjonującego końca spektrum autyzmu częste jest wymuszone utrzymywanie kontaktu wzrokowego, wyuczone (uwarunkowane? wymuszone?) w dzieciństwie przez otoczenie. Jednak mimo tego wyuczenia nigdy nie przestaje to być niekomfortowe.

Wymóg utrzymywania kontaktu wzrokowego to sprawa kulturowa - w niektórych kulturach (zwłaszcza Afryki i Dalekiego Wschodu, szczególnie w Japonii) okazuje się szacunek komuś właśnie poprzez opuszczenie wzroku i zaniechanie kontaktu wzrokowego.