Empatia neurotypowa

Empatia neurotypowa - ematia u osób neurotypowych, czyli dominujący typ empatii w społeczeństwie. Empatia ta jest oparta o naturalny dla osob neurotypowych "zmysł" (empatię poznawczą), pozwalający im intuicyjnie dostrzegać, analizować i przewidywać emocje innych osób. Ten zmysł z zaskakującą precyzją potrafi oceniać stan psychiczny i intencje innej osoby. Dlatego empatia neurotypowa opiera się w dużej mierze na takim domyślaniu się - osoby neurotypowe wielu rzeczy nie komunikują wprost, tylko dają subtelne sygnały, które inne osoby neurotypowe potrafią wykryć i zrozumieć.

Drugim ważnym tematem w empatii neurotypowej jest bardzo duży nacisk na to żeby nikogo nie urazić, nie sprawiać przykrości. Tak samo opiera się to na intuicyjnej umiejętności trafnego przewidzenia cudzej reakcji. Dla osób neurotypowych ważniejsze jest żeby inni się czuli dobrze w ich towarzystwie niż zakomunikowanie wprost co myślą, dlatego często uciekają się do "białych kłamstw".

Osoby które nie przestrzegają tych zasad, są uważane za niegrzeczne, aroganckie, samolubne, grubiańskie.

Taki rodzaj empatii jest trudny i niezrozumiały dla osób autystycznych, które są pozbawione tego "zmysłu". Niestety, brak umiejętności dostosowania się do reguł empatii neurotypowej powoduje że większość osób autystycznych jest uważana właśnie za niegrzeczne, aspołeczne i boryka się z tego powodu z problemami społecznymi i wykluczeniem społecznym.

To niezrozumienie empatii jest obustronne, bo osoby autystyczne mają swój własny rodzaj empatii, empatię autystyczną, która funkcjonuje na zupełnie innych zasadach i tak samo jest zupełnie niezrozumiała dla osób neurotypowych. Osoby neurotypowe przeważnie w ogóle nie są świadome istnienia tego drugiego typu empatii, oceniają wszystkich jedną miarą.