Neuroróżnorodność
Neuroróżnorodność - teoria że różne zaburzenia neurorozwojowe, takie jak autyzm lub ADHD wcale nie są "zaburzeniami" tylko są efektem zróżnicowania populacji ludzkiej na jednostki o wyspecjalizowanych umiejętnościach. Problemy społeczne osób neuro-nietypowych wcale nie są wynikiem zaburzeń, tylko są wynikiem kulturowych procesów w społeczeństwach, wymagających konformizmu od jednostek.
Teoria ta oparta jest o badania pokazujące zdecydowaną przewagę osób neuro-nietypowych w pewnych wąskich dziedzinach:
- osoby autystyczne często są uzdolnione w naukach ścisłych, w kierunkach technicznych i informatycznych, a także bywają uzdolnionymi artystami. Udział osób autystycznych wśród studentów kierunków ścisłych jest nawet 10~20 razy większy niż ich udział w populacji. Wśród genialnych naukowców i artystów z przeszłości wiele osób wykazywało cechy spektrum autyzmu, np. Leonardo da Vinci, Henry Cavendish, Thomas Edison, Beniamin Franklin, Michał Anioł, Albert Einstein, Karol Darwin, Isaac Newton.
- osoby z ADHD mogły mieć wyraźną przewagę w kulturach zbieracko-łowieckich - zdolność obserwacji oraz szybkość reakcji osób z ADHD przeważnie przekracza zdolności osób neurotypowych.
Dodatkowo, badania potwierdzają genetyczne powiązanie umiejętności artystycznych lub w dziedzinie nauk ścisłych z prawdopodobieństwem posiadania autystycznych dzieci. To powiązanie jest do tego stopnia widoczne, że powstało nawet powiedzenie "nie ma talentu bez szczypty autyzmu".
Dlatego coraz więcej badań wskazuje że autyzm i ADHD wcale nie są "zaburzeniami", tylko naturalnie występującymi w społeczeństwie "innymi" sposobami myślenia.